Zaterdagmaal ::: bananenbonbonnetjes uit de vriezer

bananenbonbonnetjesIk heb altijd wel pindakaas in huis, chocolade en meestal ook bananen. Alles wat ik nodig heb voor een schaaltje mini-toetjes dat heerlijk smaakt. Opstijven in de vriezer zorgt voor iets geks bij de bananen, daarna krijgen ze een heerlijke, roomijs-achtige structuur. Ik was echt wel een beetje verbaasd erover dat iets dat zo gemakkelijk was, zoveel indruk maakte bij de mensen die het proefden. Een kleine zomerhit, dus. Daar ben ik zo door verrast dat ik er (nog) niet eens een mooie foto van heb.

Deze bonbonnetjes moeten wel even bevriezen, daarom zou je ze waarschijnlijk op zijn laatst twee uur van te voren moeten maken.

Nodig
Een reep pure chocolade (75 gram) liefst FairTrade
Een grote eetlepel pindakaas
Twee bananen
een tupperware bakje voor in de vriezer

Eventueel
Geraspte en gedroogde kokos (een eetlepel)
Papieren minicupcake/bonbon vormpjes

Bereidingswijze

Smelt de chocolade in een kommetje, au bain marie of even kort in de magnetron. Roer, als de chocolade gesmolten is, er de grote eetlepel pindakaas doorheen. De textuur moet wat vloeibaar blijven.
Snijd de bananen in brede plakjes, van minstens een centimeter.
Dompel vervolgens de schijfjes banaan onder in het chocolademengsel. Dit ging het handigst terwijl ze op een vork lagen. Laat ze even druppelen en leg ze vervolgens in het bakje (of eerst in het vormpje).
Dit werkt het beste als je dit één voor één doet.
Maak het eventueel af door ze met wat kokosrasp te besprenkelen en doe het bakje in de vriezer.

Deze banaanbonbonnetjes hoeven niet te ontdooien, leg ze wanneer je ze wilt serveren op een schaaltje.
Dit was dus mijn kleine zomerhit. Wat was die van jou?

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Bootjes vouwen

Papieren bootjeIk dacht dat alle kinderen het kunnen, bootjes en hoedjes vouwen van een a4tje. Ik kan me dan ook niet meer herinneren van wie ik het heb geleerd, of wanneer, zo vanzelfsprekend vind ik het. Vroeger noemden we het vast niet a4tjes, maar kochten onze moeders kilo’s knutselpapier. Nu gebruiken we de witte pakken papier die altijd klaarliggen bij de printer, zodat we, als we echt wat moeten printen (altijd last-minute, altijd officieel), geen blaadjes meer hebben.

Maar goed, ons neefje (9 jaar) en nichtje (7 jaar) hadden nog nooit een hoedje van papier gevouwen, laat staan een bootje. En dat terwijl zij toch dol zijn op knutselen, echt. Op een regenachtige zondag gingen we daarom aan de slag. Het bootje vouwen, daar hoefde ik niet over na te denken, maar wie niet weet hoe het moet, dat staat hier.

Toen de bootjes af waren, en ook die voor het andere neefje (4 jaar), hebben we ze gevuld met popcorn en gevouwen sterretjes. Ze vroegen of de bootjes ook zouden blijven drijven in het water. Ik ga ervan uit dat het kan, maar ik weet niet of we het ooit geprobeerd hebben. Deze Duitse kunstenaar heeft het in ieder geval eens met een levensgrote papieren boot geprobeerd. In London heeft hij het met vrijwilligers nog eens dunnetjes overgedaan, dit keer op film: Frank Bolters papieren boot.

Na de bootjes vroeg mijn oudste neefje of ik ook een heel goed en ver vliegend vliegtuig voor hem kon vouwen. Helaas, dat kan ik niet, maar ik heb hem de kraanvogel geleerd en hem wijsgemaakt dat het een dinosaurusvogel was.

Geplaatst in DIY, inspiratie | Getagged , , | 1 reactie

Voorjaarsliedjes

In de week dat manlief en ik voor het eerst in lange tijd naar een concert gingen, las ik dit bericht. Onderzoekers van de universiteit van Barcelona hebben per ongeluk een groep mensen gevonden die geen emotionele reactie voelen op muziek, iets dat ze ‘muzikale anhedonie’ noemen. Ze schatten dat zo’n vijf procent van de bevolking dit heeft, mensen die verder wel emotioneel kunnen reageren op andere prikkels. Blijkbaar stuitten de onderzoekers per ongeluk op de groep, terwijl ze eigenlijk iets anders aan het testen waren.

Bijzonder dat we zelfs nu nog zo weinig weten over hoe we als mensen in elkaar zitten en hoe we zelfs soms met z’n allen kunnen denken dat we toch, met z’n allen, dit soort dingen blijkbaar als vanzelfsprekend beschouwen.

De groep mensen in dit onderzoek had geen favoriet liedje, geen favoriete band, of zelfs maar een ipod, volgestouwd met muziek. Nee, dan manlief en ik. Wij zijn alleen maar samen naar dit concert geweest (The Head and the Heart), omdat het een van enige bands is waar we allebei naar kunnen luisteren. In sommige gevallen is onze reactie op elkaars muziek juist een beetje te sterk ;).

Geplaatst in inspiratie | Getagged , | Een reactie plaatsen

3 januari

Jarenlang stelde ik uit, naar het citaat van Mark Twain, “Do not put off until tomorrow what can be put off till day-after-tomorrow just as well.”
– More Maxims of Mark, Johnson, 1927

Maar ach, Mark Twain leefde in een tijd waarin alles langzamer ging. Bovendien was hij blijkbaar best in staat om nogal wat te werk te verzetten. De man schreef, beleefde spannende dingen, was politiek betrokken en gaf lezingen. Voor iemand die de luiheid propageerde, was Twain verbazend productief.

Het is 3 januari, dus dit stukje gaat natuurlijk over goede voornemens. Ik las ergens dat op 7 januari de meeste mensen zich realiseren dat ze hun goede voornemens niet gaan halen. De derde maandag van de maand is blue monday, de meest sombere dag van het jaar, dan beseffen we ons allen dat het nieuwe jaar wonderlijk veel op het oude jaar lijkt, er is niet veel veranderd. En, als je goede voornemens maakt, kom je er dan achter dat je zelf niet veel bent veranderd. Dingen die je in het oude jaar moeite kosten, doen dat in het nieuwe jaar nog steeds. Januari is dus een lastige maand voor goede voornemens.

Goede voornemens zijn voor mij funest. Ik kan dan denken dat ik in de toekomst mijn leven zal beteren. Voornemens worden zo vervelend. Ze hangen boven mijn hoofd als iets dat ik later nog moet gaan doen. Ik ben een beetje een perfectionist, maar dan zo iemand die vaak begint en dingen niet afmaakt. Of ik begin al bij voorbaat ergens niet aan, want hetgeen ik voor ogen heb, is veel grootser en mooier dan ik in de praktijk zal kunnen. Het resultaat: bar weinig. Afgelopen jaar heb ik vier blogposts gemaakt. Vier! Terwijl ik heus wel dingen heb gemaakt, beleefd, gelezen, die ik had kunnen delen. Mooie dingen die het waard zijn genoemd te worden.

Daarom, omdat voornemens beter niet de dag erna kunnen ingaan, heb ik me op 31 december, met een tas vol sportkleding, aangemeld bij een sportschool. Ik mocht gelijk beginnen.

Heb ik voornemens voor dit jaar? Dat durf ik nu natuurlijk even niet te zeggen. Ik heb wel plannen voor de komende weken en die heb ik wel voor mezelf opgeschreven. Dat is misschien beter. Klein beginnen, done is better than perfect.

Wat zijn jouw plannen, klein en groot?

Geplaatst in inspiratie | Getagged , | Een reactie plaatsen

Een luchtballonlamp voor de babykamer

air balloon lampZoonlief is al 16 weken oud en we genieten volop. Op de dagen dat ik niet werk is er meer dan genoeg tijd voor tripjes (met kind is een boodschap in de stad al een onderneming) en eindeloos dezelfde woordeloze grappen en deuntjes. Inmiddels fluiten en neuriën we hier in huis alleen maar de liedjes die ons door het speelgoed worden aangereikt. Je snapt het, de dagen vliegen voorbij.

hot air balloon lampOns zoontje wordt omringd door handgemaakte spullen, vriendinnen, oma’s en tantes zijn aan de slag geweest voor dekens, knuffels en vestjes. Ik heb zelf ook wel wat dingen gemaakt, zoals deze lamp. Het is een bemande luchtballon geworden, omringd door vogels in de bomen op het gordijn … Mijn fantasie gaat misschien een beetje met me op de loop, want ik stel me soms voor dat zoon’s kamer erg gezellig is als we allemaal niet thuis zijn.

De luchtballonlamp is een combinatie geworden van de macramétrend met plantenpotten, zoals bijvoorbeeld hier en haakwerk. De lamp, of ballon, is ermee gevangen. Eronder hangt een mandje, gemaakt van een basale granny square waar een randje aan is gehaakt. Ik probeer het hieronder uit te leggen, maar knopen is eigenlijk best wel simpel. Misschien doe ik wel teveel moeite, haha.

Nodig

  • een rijstlamp (Xenos, bijvoorbeeld)
  • een spaarlamp met fitting en draad (ik had de groene van de Hema)
  • garen gemaakt van t-shirtstof – zoals Hooked of de goedkopere versies
  • kleine poppetjes (vingerpoppetjes van Flying Tiger)
  • een haaknaald, dikte 7
  • eventueel een vaas of pot als houder

Aan de slag
Knip 8 strengen van ongeveer 3 meter. Ik had er 7, en dat komt net gek uit. Pak de strengen samen en leg een knoop in het midden. Zorg dat er nog een lus aan zit, ter grootte van je hand. Schuif de metalen houder in de rijstlamp, zo vouw je hem uit. Leg de gemaakte knoop in het bovenste gat van de rijstlamp en drapeer de strengen evenwichtig verdeeld om de lamp heen. Ik heb de lamp op een vaas gezet om er beter bij te kunnen.
Neem twee strengen die naast elkaar liggen en leg er, tegen de bovenste rand van de rijstlamp, een knoop in. Schuif op en doe hetzelfde met de volgende twee strengen, en die daarna, totdat je ze allemaal geknoopt hebt. Zorg dat de strengen allemaal op ongeveer dezelfde lengte de knoop hebben.Op deze bovenste rij heb je nu 8 knopen.
Neem daarna een streng (waarboven een knoop hangt) en neem een streng van de knoop ernaast. Leg, op ongeveer 10 cm afstand van de vorige knoop, een knoop. Dit is de eerste knoop van de tweede rij. Die komt schuin onder de eerste en tweede knoop van de bovenste rij. Pak de andere streng van de tweede knoop op de bovenste rij en een streng van de derde knoop op de bovenste rij en knoop die samen, op dezelfde hoogte als de knoop ernaast. Werk zo het rijtje rond. Dan is je tweede rij af.lichtuitballonaan

Op dezelfde manier kun je elke volgende rij maken. De afstand tussen de rij boven en die eronder is vooral optisch. Je werkt met een bolle ondergrond, dus doe vooral wat er mooi uitziet. In mijn geval hangt de lamp een beetje scheef omdat ik 7 strengen had gebruikt. Breng de strengen vervolgens zo bij elkaar dat je 4 hoeken hebt waar strengen hangen. Als je de onderkant van de lamp hebt bereikt, is het tijd voor het mandje.

Haak een simpele granny square. Ik heb deze gemaakt. Voordeel van een granny square is dat je die rechthoekje vorm van een luchtballonmand nabootst. Als het blokje af is, knip de draad niet af, maar haak er een opstaande rand in vaste steken of halve stokjes omheen. Dit doe je door de rand bij de hoeken niet groter te maken, maar even groot te laten. Kies voor drie of vier rijen, wat mooi is. Werk het daarna in een hoek af. Knoop vervolgens de strengen aan de vier hoeken van je mandje. Werk bovenin de grote knoop weg (alles houdt elkaar nu vast) en doe het lampje en de fitting erin. Voorzie de lamp van poppetjes en hang het geheel op.

Ga je het proberen? Laat me weten hoe het bevalt!
En lampjes … tja, ik ben een beetje obsessed. Eerder maakte ik de doily lamp, beschilderde ik een rijstlamp en een tafellampje dat het skelet goed laat zien. Ik betrap mezelf erop dat ik nu de kamer rondkijk, op zoek naar een lamp die ik weer kan vervangen.

Geplaatst in DIY, inspiratie | Getagged , , , , , | 2 Reacties

Lessen in bramen plukken

bramentiramisuHet is augustus en in het park in de buurt hangen de bramen weer klaar om geoogst te worden. We zijn er gisteren op uit gegaan, zogenaamd voor een wandelingetje, maar stiekem had ik een bakje bij me voor wat we misschien tegen zouden komen.

Wat lesjes van gisteren

  • Bramen en brandnetels zijn vrienden, maar niet noodzakelijk de jouwe. Draag dus dichte schoenen en een spijkerbroek.
  • Liever schrammen dan scheuren. Draag korte mouwen, zo blijven je kleren niet hangen, en die kleine schrammetjes zijn wel stoer.
  • Zacht en dik is beter. Als je hard moet trekken om de bramen los te krijgen, zijn ze nog niet zoet.
  • Wie het vaakst komt, het vaakst maalt. Wij Hollanders zijn niet vies van wat wildplukken, dus de buit is afhankelijk van wanneer en hoe vaak je gaat.
  • Wat van ver komt is lekker. Blijkbaar is de gemiddelde plukker ongeveer mijn lengte (1.73). Ik plukte dus alleen maar zure, nog net niet rijpe bramen. Paul had meer geluk, of meer bereik.
  • Verzamelen is jagen. Denk niet dat je zomaar even gaat wandelen en tussendoor bramen plukt. Zodra je op zoek bent naar bramen, is dat wat je doet. Elke struik wordt nauwkeurig bekeken voor je verder loopt, bijna automatisch.

De buit dit keer: een klein bakje vol, want dat was alles wat ik had meegenomen. Zojuist gingen er een paar door de yoghurt. Negentig procent was door Paul geplukt, natuurlijk, ik kwam er gewoon niet bij. En tussendoor, van braamstruik tot braamstruik, hadden we het over strategieën om het bramenplukken de volgende keer nog beter te laten gaan. Met een stok met een haak eraan, bijvoorbeeld. Goed om bij die hoge en verre takken te komen.

PS. Blijkbaar ging ik precies drie jaar geleden ook op bramenjacht. Toen maakte ik er een toetje van.

Geplaatst in inspiratie | Getagged , | Een reactie plaatsen

Acht maanden stil … en nog even

showerSommige vrouwen stoppen meteen met koffie, of ze worden misselijk van knoflook. Sommige vrouwen willen opeens (veel) vlees eten. En ik, ik wil nauwelijks nog bloggen. Yep, het zijn zwangerschapsverschijnselen, en ik heb vooral last van dat bloggen. Ik hoef het even niet zo nodig.

Daarom heb je de afgelopen negen maanden nauwelijks updates gezien. Zelfs de wekelijkse recepten kreeg ik maar drie keer uit mijn vingers. Dat hangt gelijk samen met een ander zwangerschapsverschijnsel, funest voor dat wekelijkse recept: ik houd niet meer van koken. Eten moet het liefst, zonder al te veel toeters en bellen (kruiden en specerijen), gewoon op mijn bord verschijnen. Geen experimenten, wel een beetje vlees, graag. Het liefst zonder dat ik de keuken in moet om het zelf te maken.

Het writers block neem ik zeer zeker voor lief, want, he, ik ben zomaar al bijna negen maanden zwanger! Zwanger! Van een baby! Het wondertje in mijn buik duwt die buik alle kanten op, zorgt ervoor dat ik ’s nachts crackers met pindakaas moet eten en heeft er al voor gezorgd dat we ons leven drastisch omgooien. Een kamertje is al gemaakt en ook andere ruimtes raken vol met wat zo’n klein wezentje nodig gaat hebben. We lezen er boeken over, gaan op cursus en gaan ‘voor het laatst’ nog even uit eten. Mijn verlof is begonnen en langzaamaan experimenteer ik weer soms in de keuken. En ik lees veel blogs, waarvan er sommige toevallig over zwanger zijn gaan, zoals bijvoorbeeld A Cup of Jo. Super dat zij de discipline en inspiratie heeft die mij nu al een paar maanden ontbreekt.

Afgelopen zaterdag organiseerden vriendinnen een superleuke baby shower voor me. De gastvrouw heeft wat foto’s op haar eigen blog gezet (klik de link hiervoor). Het zag er prachtig uit en het was een gezellige middag.

Eerder verrasten studievriendinnen me ook al met een shower, ironisch genoeg was ik daartoe gelokt met een excuus over bloggen. De getalenteerde Rachna blogt na één middagje over de basics met mij de sterren van de hemel over leiderschap en organisaties. Zij vertelde de andere studiemeiden zo enthousiast over bloggen dat ze een blogworkshop organiseerden (dacht ik), met mij als docent. Mijn protesten dat ik al maanden niet blogde hielpen helemaal niet en op een zondagmiddag zaten de dames klaar. Ik startte mijn laptop, maar voor ik het wist zat ik met een babypop in mijn handen te timen hoe snel ik een luier kan vervangen … (nog niet zo snel). Ook dat was een heel goede middag.

Het avontuur, van zwangerschap naar moederschap, gaat binnenkort beginnen. Wat dit betekent voor mijn blog? We zullen zien. Je snapt dat ik bij deze writers block even niets durf te beloven.

Geplaatst in inspiratie | Getagged | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: Een chocoladecake zonder melk (of gluten)

chocoladecakeP drinkt geen melk, dus ik bak er niet mee. Het is soms een beetje lastig dat ik de vele bakrecepten in de boekenkast niet klakkeloos kan volgen, want vaak is melk of boter een belangrijk bestanddeel. Daarom werd ik ook erg blij van een uitzending op de BBC van Nigellissima. Miss Lawson van het niet altijd zo gezond koken vertelde dat ze voor een vriendin die zowel lactose- als glutenvrij at deze cake maakte.

Het is een aanrader! Ik heb hem nu een paar keer gemaakt, in minder dan 30 minuten, met bloem of met amandelpoeder, en hij is zeker ´moist´, verre van droog. Een beetje machtig en, zo zonder aankleding wellicht een beetje saai. Daarom heb ik er de laatste keer nog een doosje frambozen bijgedaan. De helft van het doosje heb ik geprakt en met wat poedersuiker over de bovenkant verdeeld, de rest als garnering.

Het resultaat: een zachte zoete chocoladetaart en met die fragiele zure zoetigheid van frambozen. Een klein stukje van de zomer die het toch echt belooft te worden!

Ook handig: Op de receptensite van de BBC kun je ook (rechts in beeld) recepten volgens een bepaald dieet selecteren. En voor zover ik het zie hebben alle recepten zowel de Engelse (oz) maten als de grammen en milliliters. Dat scheelt.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: pompoencupcakes

Vorig weekend was een laatste herfstweekend in het oosten van het land, in het bos op de Veluwe. Zaterdagavond zaten we in het donker bij een vuurkorf (met een deken om, dat wel) en zondag liepen we door de Posbank, om zoveel mogelijk bladeren omhoog te schoppen en onze zakken te vullen met tamme kastanjes, al moet ik nog steeds leren wat ik daarmee kan. In het dorp stond bij een huis op de stoep een bakje voor geld en een enorme voorraad pompoenen. In ruil voor een paar euro nam ik twee pompoenen mee. Het is hi ha herfst.

De pompoenen die ik gekocht had, waren prachtig, maar op dinsdag bleek eentje al een beetje aan ’t schimmelen. Dat werd dus puree. Met die puree kun je weer zoet gebak maken, en een aardappel-pompoenpuree, dus dat heb ik later in de week gedaan. Pompoenpuree kun je, volgens de kookboeken, in Engeland en Amerika gewoon in blik kopen, maar zo heb ik het nog nooit gevonden. Vandaar een receptje.

Pompoenpuree
Nodig
twee kleine pompoenen
250 ml water
een beetje zonnebloemolie

Bereiding Verwarm de oven voor op 180 graden en neem een bakplaat die wat diepte heeft. Was de pompoenen en snijd ze doormidden. Schep de binnenkant, de zaden en de draden uit de pompoen en snijd het stokje weg. Leg de pompoenen op de bakplaat, met de open kant boven. Smeer de pompoenen in met wat zonnebloemolie. Giet er water omheen en zet het geheel ongeveer een uur in de oven. Als het vruchtenvlees zacht is, is het klaar. Laat alles afkoelen en dan kun je de pulp zo uit de schil scheppen. Even prakken, en de puree is klaar.

Met zo’n prachtige puree kun je dus je gewone aardappels wat aanvullen en bam, je hebt een restaurantwaardige puree, maar je kunt er natuurlijk ook zoet mee bakken. Het werden cupcakes. Zonder spul bovenop, want zo zijn ze ook al lekker. Misschien de volgende keer met een paar pecannoten erop.

Pompoencupcakes

Ingrediënten voor 12 cupcakes
200 gr pompoenpuree
120 g bloem
120 gr suiker
1 el bakpoeder
1,5 tl kaneel
een beetje zout
125 ml sojamelk (kan ook gewone melk)
40 gr roomboter op kamertemperatuur
2 eieren op kamertemperatuur

BereidingVerwarm de oven voor op 175 graden. Doe de boter, bloem, suiker, bakpoeder, kaneel en zout samen in een kom en mix het, in een lage mixerstand, tot een zanderig geheel. Doe er langzaamaan wat sojamelk bij, totdat dit er helemaal bij zit. Dan de beide eieren en weer mixen, nu op de middelste stand. Je krijgt nu een redelijk vloeibaar beslag. Schep er de pompoenpuree bij en mix alles kort totdat het een geheel is. Verdeel het beslag over 12 cupcakevormpjes en zet die 20-25 minuten in de oven. Als het gebak terugveert, is het klaar. Laat de cupcakes goed afkoelen op een rooster, zet wat herfstthee, en geniet van de combinatie!

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: Pompoentajine

Herfst is voor pompoenen. Ik weet niet waarom ik in die herfstmaanden opeens voor compleet oranje maaltijden ga, misschien door de bladeren aan de bomen. Hoe dan ook, dit weekend was regenachtig, dus herfsteten, troostvoer of comfortfood, dat was het menu. Ook heel prima natuurlijk, eten van het seizoen. Ongepland is dit gerecht zomaar vegetarisch. Als je de boter door olijfolie vervangt en zeker bent van de oorsprong van de bouillon, kan het zelfs veganistisch zijn.
Dit gerecht heb ik klaargemaakt in een tajine, omdat ik die nu eenmaal heb. Waarschijnlijk is het net zo gemakkelijk te maken in een pan waarin je kunt stoven, een grote met deksel, dus.

Pompoentajine

Ingrediënten voor 4 personen
300 gram linzen uit blik
verse peper en zout
250 gr rijpe tomaten
200 gr winterwortel
35 gr pompoen
200 gr vastkokende aardappelen
25 gr boter
1 grote ui
500 ml groentebouillon (van een blokje)
2 knoflooktenen
1 tl gember
3 el verse koriander

Voor erbij, een Turks brood.

Bereidwijze Kook een halve liter water. Ontvel de tomaten door ze eerst een kruisje te geven en dan een halve minuut in heet water te leggen. Daarna kun je het velletje er het gemakkelijkst afsnijden. Haal de pitjes uit de tomaten en snijd het vlees in stukken. Snijd ook de pompoen in blokjes zonder pitten en schil, niet te groot.Maak de winterwortel schoon en snijd die in plakjes. Schil de aardappelen en snijd die in blokjes, ongeveer even groot als de pompoenstukjes. Hak de knoflook en gember. Zet de tajine op het vuur en smelt de boter. Inmiddels kookt het water, dus los daar het bouillonblokje in op. Draai het vuur daarvan uit. Bak nu de gesneden groente en de knoflook en gember even in de tajine. Voeg de linzen bij de bouillon, zodat die ook op temperatuur zijn.
Doe dan de bouillon met linzen in de tajine, bij de groente. Roer alles goed door en zet het vuur zacht. Doe de deksel op de tajine en laat het geheel ongeveer een half uur koken. Schep de inhoud geregeld om. Als de wortels zacht zijn en de aardappelen gaar, is het gerecht klaar.
Snijd de koriander fijn, schep op, voeg peper en zout toe en maak af met koriander naar smaak.

Serveer het met Turks brood in diepe borden, zodat je de heerlijke bouillon ermee kunt opsoppen.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen