Ik dacht dat alle kinderen het kunnen, bootjes en hoedjes vouwen van een a4tje. Ik kan me dan ook niet meer herinneren van wie ik het heb geleerd, of wanneer, zo vanzelfsprekend vind ik het. Vroeger noemden we het vast niet a4tjes, maar kochten onze moeders kilo’s knutselpapier. Nu gebruiken we de witte pakken papier die altijd klaarliggen bij de printer, zodat we, als we echt wat moeten printen (altijd last-minute, altijd officieel), geen blaadjes meer hebben.
Maar goed, ons neefje (9 jaar) en nichtje (7 jaar) hadden nog nooit een hoedje van papier gevouwen, laat staan een bootje. En dat terwijl zij toch dol zijn op knutselen, echt. Op een regenachtige zondag gingen we daarom aan de slag. Het bootje vouwen, daar hoefde ik niet over na te denken, maar wie niet weet hoe het moet, dat staat hier.
Toen de bootjes af waren, en ook die voor het andere neefje (4 jaar), hebben we ze gevuld met popcorn en gevouwen sterretjes. Ze vroegen of de bootjes ook zouden blijven drijven in het water. Ik ga ervan uit dat het kan, maar ik weet niet of we het ooit geprobeerd hebben. Deze Duitse kunstenaar heeft het in ieder geval eens met een levensgrote papieren boot geprobeerd. In London heeft hij het met vrijwilligers nog eens dunnetjes overgedaan, dit keer op film: Frank Bolters papieren boot.
Na de bootjes vroeg mijn oudste neefje of ik ook een heel goed en ver vliegend vliegtuig voor hem kon vouwen. Helaas, dat kan ik niet, maar ik heb hem de kraanvogel geleerd en hem wijsgemaakt dat het een dinosaurusvogel was.
1 Reactie op Bootjes vouwen