(Foto van Ambacht in Beeld zelf: Bram Kloos)
Dit weekend was er in Amsterdam het Ambacht in Beeld festival. Ambachtslieden, van tassenmakers tot mozaïekleggers tot cocktailmixers, ze waren er allemaal. Ze lieten hun kunsten zien en nodigden het publiek uit voor workshops.
Ik vind het super, maar was er met een te volle agenda, niet bij. Gelukkig hebben we de foto’s nog, mijn instagramfeed staat in ieder geval vol met mooie beelden. Beelden waar mijn handen van gaan jeuken, nu wil ik ook borduren, een muizenhuis maken, of in ieder geval de eerste Nederlandse vrouwelijke smid de hand schudden.
De eye-candy in mijn fotofeed bestaat natuurlijk ook voor eten, watertandend kijken naar twee handen die in een minuut een complete maaltijd in elkaar draaien. Andere bus- en treinreizigers zie ik soms met alleen poké bowls en verse taartjes in hun timeline. Het deed me denken, waarom vinden we het zo leuk om te kijken naar iemand die iets zelf maakt? Misschien ligt een antwoord in dit artikel over de populariteit van ‘maak-video’s’ op Instagram en Facebook.
“They allow people to feel like they can do these activities,” Michaelis says. Whether or not viewers step into the kitchen or workshop, “the videos bring us into the creative process, which is an inherently intimate process. It feels like we are getting a secret peek in on a creative experience.”
Aldus dr. Michaelis.
De beelden van andere mensen die dingen maken, van processen die halverwege zijn, van een blad dat van wit naar compleet gekleurd gaat (zoals Lisa Congdon vaak doet), inspireren mij om wat vaker toch een projectje op te pakken en af te maken.
Of hè, misschien moet ik er ook een camera op zetten. Dan schiet het pas op!
En wie weet, misschien moet ik volgend jaar toch echt gaan kijken op dit mooie festival.