Soms probeer ik wat nieuws, zoals een klein weefproject dat bij een oude Mollie Makes zat. Het is een beetje vreemd, want ik werk zonder plan en handleiding (allang verdwenen), maar het is lekker om te doen. Zoals haken en borduren prima kan terwijl je een detective kijkt (hier in huis is het vooral Death in Paradise en Vera), geldt dit ook voor weven.
Met een raam met daarin (in dit geval 16) haken kun je lijntjes spannen. Daartussen ga je telkens met een draad en een dikke naald, heen en weer, de ene rij voorlangs, de andere rij achterlangs. De bijgeleverde draden zijn allemaal van een zelfde dikte, maar je kunt heel goed variëren in dikte, patronen, kwasten, knopen en ga zo maar door. Dit Nederlandse blog geeft een goede uitleg hoe je met minimale middelen zelf klein kunt weven.
Seventies
Het lijkt misschien suf, maar de techniek is helemaal hip voor ‘wall weavings‘, decoratieve muurkleedjes met een jaren zeventig vibe, met verschillende diktes en variaties in kleuren. Zo’n stuk geweven wol aan de muur voegt gelijk wat warmte en zachtheid toe aan een kamer, misschien. Naast macramé (voor een volgende keer?) zie ik het al een hele tijd op allerlei blogs en bij stylisten (ik tel er vijf in dit huis). Met een knipoog naar de seventies, maar nu noemen we het bohemian.
Op Pinterest zie ik meerdere how-to’s, maar als dit je allemaal te ingewikkeld vindt, kun je ook met wat nepbloemen en een vloerkleedje aan de slag, laat deze dame zien.
Bergen en wolken van Jesus Sauvage.Meer weefprojecten
De mooiste weefsels vind ik zelf die in rustige kleuren, de landschappen of, zoals heldin Pip Lincolne ontdekte, de minimalistische van de Franse Sandra van Jesus Sauvage.
Die laatste heeft ze gemaakt in Ikea-fotolijstjes, in de blogpost geeft ze een Franstalige uitleg over het maken.
Voor nu ga ik even door met oefenen in het mini-weefgetouw en de bijgeleverde kleurtjes. Wie weet maak ik hierna iets wat lijkt om de bergen en wolken van Sandra. Of, wie weet, is het hierna tijd voor macramé …
