If you want to really hurt your parents, and you don’t have the nerve to be gay, the least you can do is go into the arts. I’m not kidding. The arts are not a way to make a living. They are a very human way of making life more bearable. Practicing an art, no matter how or badly, is a way to make your soul grow, for heaven’s sake. Sing in the shower. Dance to the radio. Tell stories. Write a poem to a friend, even a lousy poem. Do it as well as you possibly can. You will get an enormous reward. You will have created something.
Aldus Kurt Vonnegut in één van de essays in A man without a country.
Sinds dit jaar schrijf ik meer. Offline, creatief, fictie, dagboek en in kleine notitieboekjes. Als ik erover praat noem ik het vingeroefeningen, al was het soms uren zwoegen en heb ik zelfs twee ochtenden in een koffiezaakje gezeten, voor het gevoel. Sommige mensen vraag ik ze te lezen. Wie weet waartoe, maar uit bovenstaande citaat lees ik al dat zelfs die oefening al goed doet, leven dragelijk maakt, en zo voelt het ook.
Brain Pickings verzamelde nog acht regels voor schrijven van de man.