Ken je dat? Van die recepten, van kennissen of vrienden die jarenlang liggen, voordat je ze eindelijk besluit te maken. Je weet dat ze lekker zijn, meestal vraag ik zo’n recept pas nadat ik iets geproefd heb.
Maar dan, zo’n recept uit 2005, met enerzijds maten in cups en anderzijds in grammen … met beschrijvingen die voor de maker heel logisch zijn als ‘doe de suiker en boter in een pannetje tot het smelt’, en je jezelf afvraagt, wat smelt. Alleen de boter of ook de suiker? Vervolgens moet de cake veel langer in de oven dan de beloofde 20 minuten, want hij wordt maar niet gaar. Het huis ruikt heerlijk naar kokos en boter, het bovenlaagje is een soort van lange kokosmakroon, maar ik heb geen idee hoe lang het allemaal nog in de oven moet. En hoe het zal zijn als het eruit komt.
Vandaag dus eens geen zaterdagsmaal en dat is ook prima. Dit is het weekend van de oranjetompoucen en fast food. Ik heb maar even een foto van eerder deze week bij dit stukje geplaatst. Dinsdag had ik een cupcakeworkshop en dit was een deel van het resultaat. Een hele avond marsepein gerold, gesneden en geplakt, leuk!
Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten (maken). Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.
