Soms wijzen allerlei tekenen naar iets, maar duurt het even. Zoiets is het met mij en deze dadelballetjes. Ik wil er nog geen hoger doel aan verbinden, ik durf er nog geen vergif op in te nemen, maar deze dadelballetjes waren vandaag even voor me bedoeld (zo, nu hoef ik me niet langer te excuseren voor het feit dat het zaterdagsmaal op maandag komt). Vrijdag zag ik ergens op internet een recept voor dadelballetjes. Geen koken nodig, omhuld door kokos, snel, gemakkelijk, lekker. Ik zag het, maar niet helemaal, en dacht dat ik het wel weer zou vinden. Ik bedacht dat ik alles ervoor meestal wel in huis heb. Ideaal. Zaterdagmorgen zeeg ik, tussen dringende zaken en afspraken, voor de computer neer voor de blog over het zaterdagsmaal, maar ik had geen inspiratie. Elke foto van maaltijden was te donker, die week had ik ook al stoofvlees laten aanbraden en heel vaak restjes gegeten.
Ik liet de boel de boel en pakte m’n tas in voor een weekendje bij vrienden. Daar had de vriendin dadelballetjes gemaakt, in kokos, en ze schotelde ons deze zoete bommetjes voor. Toevallig, dacht ik en ik vertelde dat ik er een recept voor gezien had en ze vertelde wat er in die van haar zat. Dadels, stroopwafelstukjes, een ei en nog meer. Ze zei dat het erg gemakkelijk was en ik besloot die avond dat ik het ook eens ging proberen. Vanmorgen, maandag, werden we wakker met een klein laagje kokosrasp over de wereld. Telkens als ik naar buiten kijk (vooral naar grasvelden) ligt het er. En dus was het duidelijk, ik zou vandaag dadelballetjes maken, met kokos.
Het recept van de vriendin bleek wat koken te vergen en het recept dat ik vorige week zag, kon ik nergens meer vinden (inmiddels zie ik te veel op een dag, lijkt het wel). Ik zocht wat online, ik vond vooral recepten die vroegen om koken en begon bijna te wanhopen. En toen, toch maar in het Nederlands. Bij Sas Kookt vond ik eindelijk wat meer wat ik zocht, bijna identiek als wat ik vorige week zag in een Amerikaans recept, al heb ik het wat aangepast. Het feit dat er cacao in zit, maakt het voor mij af. Ze zijn niet heel zoet, wel erg lekker. Misschien zou je zelfs de vanille kunnen laten vallen, dan is het wellicht al suikervrij. En hartstikke vegan. En rawfoodachtig, denk ik.
Dadelballetjes met kokos
Ingredienten
Voor ongeveer 12 stuks
160 gram dadels zonder pit
60 gram amandelmeel
2 eetlepels cacao
1 theelepel vanille-aroma
2 eetlepels kokos
wat water
Bereidwijze
Snijd de dadels in stukjes. Doe ze daarna met alle ingrediënten behalve het water en de kokos in een blender. Zet de blender aan tot alles een beetje vermengd is. Ik heb met een lepel soms geholpen. Voeg, als het te droog lijkt, nog een theelepel of twee water toe. Laat de blender net zo lang draaien tot het een beetje dikke plakkerige korrels zijn. Dit is nu een deeg waarmee met de hand balletjes kunt rollen. Het kan helpen om je vingers een beetje nat te maken. Rol er balletjes van en rol die even door een schaaltje met de kokos. Ook hier kan het helpen om je vingers even nat te maken (en met die vochtige vingers de balletjes aan te raken). Dan blijft de kokos beter plakken. Je kunt ze erna in de koelkast zetten, maar dat is niet echt nodig.
/Edit: Misschien is de blender niet het ideale middel hier. Dadels plakken aan blendermesjes en ik heb inmiddels, tijdens de afwas, m’n afwasborstel gekortwiekt in een poging stukjes dadel van de mesjes af te krijgen. Dus, andere apparaten zijn vast het proberen waard. Of lekker met de hand, want een keukenmachine heb ik niet.
Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten (maken). Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.
