Ik ben weg van de dikke gebreide poefs die je overal ziet, maar ik kan niet breien. Bovendien hebben we al een poef. Een vriendin gaf me laatst zeven bollen wol die ze zelf niet gebruikte, dus ik besloot in ieder geval een beetje te proberen, te kijken hoever ik kwam.
Dit soort vormen maak je door gewoon een eeuwige spiraal te maken. Elk rondje volgt op het volgende rondje, en je maakt hem groter naarmate dat nodig is (dubbele steken in de onderliggende baan). Met behulp van dit boekje en vooral heel veel freestylen (de achterkant heb ik maar een beetje geflanst, gezorgd dat het ongeveer een platte cirkel bleef, pas aan de voorkant ging ik tellen om te zorgen dat die evenwijdig kleiner werd) heb ik zomaar een rood kussentje op onze paarse bank.
Het heeft nog een week geduurd voordat ik de moeite heb genomen om vulsel te kopen. Omdat het allemaal een experiment was, heb ik de bloem gebruikt als camouflage van het gat dat er zit. Misschien zouden anderen zorgen dat er aan een zijkant een gat was voor de vulling, en die daarna mooi wegwerken. Ik heb het kussen trouwens binnenste buiten gedraaid omdat ik de ‘achterkant’ mooier vond met dit kleurige draad dan de belijning die die voorkant heeft. Nu zijn de lijnen anders.
Het ging allemaal heel snel, omdat het draad best dik is en omdat het simpel is. Je ziet lekker snel resultaat. Misschien komt die poef er ook nog wel, maar dan gehaakt (ik heb nog meer dan vier bollen over) of in een andere kleur en een nog dikkere naald. Deze was een 7.0 (US K), maar ik heb er ook van 12 mm liggen. De Noorse dames van Pickles hebben alvast een werkbeschrijving, die ik dan even door een vertaalmachine zou kunnen gooien.
Hoe dan ook, experiment geslaagd, op naar een volgende uitdaging. P heeft gisteren 10 eieren gekocht die goed zijn tot zaterdag … dat roept om een experiment in de keuken, natuurlijk.
Wat zijn andere technieken voor knutseldingen waar je, zonder al te veel extra middelen, leuk mee kunt experimenteren?
